دوشنبه ۲۷ فروردین ۰۳ | ۱۸:۳۹ ۱۵ بازديد
وبلاگ‌ها نسل اول ابزارهای ارتباطی هستند که مخاطبین را به تولید کننده محتوا تبدیل نموده‌اند.
پیش از ظهور اینترنت جریان ارسال خبر یک جریان یک طرفه از سوی رسانه‌ها به مخاطبین بود و قدرت اصلی در این فرایند در دست رسانه‌ها به ویژه رسانه‌های جریان اصلی یعنی شبکه‌های رادیویی و تلویزیون و گروه‌های منتشر کننده نشریات و روزنامه‌ها به طور کلی رسانه‌های دولتی و بنگاه‌های خبری بین المللی قرار داشت که تعداد زیادی کارمند، خبرنگار و مقدار زیادی بودجه داشتند.
ویژگی این رسانه‌ها به عنوان فرستنده پیام این بود که قدرت زیاد، تعداد زیادی کارمند و خبرنگار پول و سرمایه‌گذاری قابل توجه داشتند و تحت نفوذ و کنترل یا در ارتباط با دولت‌ها، بنگاه‌های اقتصادی، شرکت‌های چند ملیتی یا صاحبان ثروت و قدرت بودند.در این مدل از ارتباط جریان خبر یک جریان یک طرفه و از بالا به پایین بود.
همچنین وضعیت گیرندگان پیام یا همان مخاطبین رسانه‌ها به این صورت بود که این گیرندگان ضعیفک بدون ارتباط با هم، پراکنده، فقط مصرف کننده پیام‌و دارای انتخاب‌های بسیار محدود برای دریافت پیام بودند.
اما ظهور اینترنت و فراگیر شدن استفاده از اینترنت برای کسب خبر در طول سال‌های بعد از آن ظهور و بروز وبسایتها و وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی، رابطه فرستنده و گیرنده پیام یا همان رسانه‌ها و مخاطبین آنها را کاملا دگرگون ساخت و به شکل جدیدی درآورد.
در شکل جدید ارتباط رسانه‌ها با مخاطب، دیگر رسانه‌ها قوی نبودند بلکه رسانه‌ها در موضع ضعف قرار داشتند، همچنین داشتن تعداد زیادی کارمند و خبرنگار لزوماً به معنای کارآمدی و اثرگذاری یک رسانه نبود. حتی بعضی از رسانه‌ها با داشتن تعداد زیادی خبرنگار و کارمند و امکانات فنی باز هم ناکارآمد بودند.
در این شکل جدید ارتباطی داشتن پول و قدرت زیاد لازمه راه‌اندازی و اداره یک رسانه نبود بلکه این موضوع امکان‌پذیر شده بود که یک رسانه با تعداد بسیار کم کارمند و حتی به صورت یک نفره از داخل یک استودیو یا حتی از داخل خانه بتوانند مخاطبین بسیاری جلب نماید.
با این حال بسیاری از رسانه‌ها همچنان تحت نفوذ دولت‌ها و کارتل‌های بین‌المللی، شرکت‌های بزرگ و صاحبان ثروت و قدرت بودند.
در این مدل جدید ارتباط بین فرستنده و گیرنده یا همان رسانه‌ها و مخاطبین دیگر یک طرفه نبود بلکه تبدیل به یک ارتباط دو طرفه شده بود و همچنین این ارتباط از بالا به پایین نبود بلکه فرستنده و گیرنده در سطح برابر با هم قرار داشته و هر یک قدرت خاص خودشان را داشتند.
و در نهایت در این این مدل جدید ارتباطی که پس از شکل‌گیری اینترنت به وجود آمده بود گیرنده یا مخاطبین رسانه‌ها دیگر ضعیف نبودند بلکه قوی بودند و برعکس مدل قبلی با هم در ارتباط بوده و اگرچه به صورت فیزیکی و جغرافیایی پراکنده بودند اما همگی در دسترس یکدیگر قرار داشتند و گیرندگان از مصرف کننده پیام به تولید کنندگان محتوا بدل شده بودند و اینکه مخاطبین برعکس مدل قبلی که دارای انتخاب محدودی بودند این بار انتخاب‌های بی‌شماری از میان انواع فرستندگان پیام داشتند.
با به وجود آمدن شبکه جهانی اینترنت که اولین بار با نام آرپانت توسط وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا و با متصل کردن چندین کامپیوتر به یکدیگر متولد شده بود اندک اندک مردم آمریکا و سپس مردم سایر نقاط دنیا توانستند از اینترنت بهره‌مند شوند و از محتوای به اشتراک گذاشته شده در اینترنت استفاده نمایند.
اولین ابزار ارتباطی بین کاربران اینترنت در جهان، ایمیل یا پست الکترونیک بود.
ایمیل به کاربران اجازه می‌داد پیام‌های خود را که قبلاً باید از طریق نامه نگاری یا ارسال فکس تبادل می‌شد با استفاده از اینترنت به صورت لحظه‌ای به دست مخاطبان در سراسر جهان برسانند و بدین ترتیب لازم نبود که برای دریافت یک پیام، فرد در کنار تلفن یا در یک آدرس مشخص حضور داشته باشد.
بعد از ایمیل نوبت به پیدایش وب سایت‌ها رسید. وب سایت‌ها که آدرس دستیابی به آنها www آغاز می‌شد محتواهای گوناگونی را در اینترنت به اشتراک می‌گذاشتند. خیلی زود وبسایتها اطلاعات و اخبار و محتوای گوناگونی را به صورت رایگان در اختیار مخاطبانشان در تمام جهان قرار می‌داد.
بدین ترتیب فرایند اطلاع رسانی در جهان به صورت کلی متحول شد و انحصار پخش اخبار که پیش از این در اختیار رادیو و تلویزیون بود شکسته شد.
پس از آن وبلاگ‌ها به وجود آمدند که به مخاطبین عادی اجازه می‌دادند محتوای مد نظر خود را در فضایی که به صورت رایگان در اختیار آنها قرار می‌گرفت از طریق اینترنت منتشر نمایند.
وبلاگ‌ها اولین ابزار ارتباطی مبتنی بر اینترنت بودند که مخاطبین را به تولید کننده محتوا تبدیل نمود.
«شبکه های اجتماعی به ابزار دیپلماسی تبدیل شده اند»